Katarzyna Leśniak - Na zawsze Santorini

Miłość pod greckim niebem

Jeżeli chcecie zatrzymać w duszy lato i zrelaksować się przy książce, którą czyta się szybko i przyjemnie, to polecam powieść Katarzyny Leśniak „Na zawsze Santorini”.

Było to moje pierwsze spotkanie z prozą autorki – udane tym bardziej, że przywołało wspomnienia sprzed dwóch lat, gdy miałam okazję podróżować po Grecji i zawitałam też na tytułową wyspę.

Akcja powieści rozgrywa się współcześnie.

Główną bohaterką i narratorką jest Marta, młoda mężatka, do której podczas urlopu nad Bałtykiem dociera, że jej małżeństwo wisi na włosku. Dzięki rozmowie z przypadkowo spotkaną kobietą uświadamia w pełni sobie, że tkwi w toksycznym związku. Wcześniejsze rozmowy z przyjaciółką traktowała jako ostrzeżenia, ale też usprawiedliwiała przed nią Michała. Może po prostu wciąż chciała wierzyć, że jest kochana…

Po kolejnej awanturze Marta decyduje się na rozwód. W dniu, w którym go dostaje, świętuje z przyjaciółką także swoje urodziny. I dostaje życzenia od dawno niewidzianego znajomego. To Janis, którego poznała dziesięć lat wcześniej, gdy była z rodzicami w Grecji – jej pierwszy chłopak i wakacyjna miłość.

Właściwie kobieta nie powinna być zaskoczona, bo Janis co roku składa jej esemesowe życzenia, ale tym razem ...zaprasza ją też na wyspę.

A przyjaciółka popiera jego propozycję, więc nietrudno domyślić się, że Marta uda się na Santorini.

Czy będzie tam leczyć złamane serce? Czy może już zapomniała o sadystycznym mężu i zechce całkowicie odciąć się od bolesnej przeszłości? A może postanowi raz na zawsze dać sobie spokój z facetami?

By poznać odpowiedzi na te pytania, trzeba przeczytać powieść do końca, tym bardziej, że ostatnie strony przynoszą fabularną niespodziankę.

Czytało mi się tę książkę szybko i przyjemnie, mimo iż poruszane w niej problemy do lekkich nie należą. Tak naprawdę pochłonęłam całość wczoraj po południu. Czytałam w moim ulubionym miejscu – na hamaku pod drzewkiem, ale myślami wciąż byłam na Santorini, bo przede wszystkim tam rozgrywa się akcja.

Autorka stworzyła opowieść o miłości, zdradzie, toksycznym związku i próbie odbudowania życia po rozstaniu, ale też przeniosła mnie na urokliwą wyspę, w dodatku przed sezonem, gdy turyści nie tłoczą się i nie przepychają na wąskich uliczkach.

Chociaż powieść nie zawiera zbyt wielu opisów, skupiając się przede wszystkim na dialogach, da się poczuć niepowtarzalny klimat Santorini – plaż, cudownych widoków, zachodów słońca nad morzem, małych knajpek i eleganckich restauracji, sklepików z pamiątkami…

Całość napisana jest prostym, ale poprawnym stylem, dzięki czemu czyta się szybko. Dla mnie lektura powieści Katarzyny Leśniak okazała się letnim relaksem, ale i okazją do kilku życiowych refleksji – a tych nigdy za dużo.

Polecam!